do 13 februari
20:00–22:00
UPGRADEN OF STERVEN? Panelgesprek met Murat Arsel, Harriët Bergman en Jona de Jong
— Panelgesprek over de angsten van de professionele klasse, consumentenactivisme, koolstofschuld, privilege, kennis, klimaatbewustzijn en de valkuilen van technologie en innovatie bij klimaatadaptatie
Wat zijn de beperkingen van klimaatpolitiek wanneer deze uitsluitend over kennis van zaken gaat? In zijn boek Climate Change as Class War (2022) schrijft geograaf Matthew T. Huber over een aparte sociale klasse die hij omschrijft als de ‘professionele klasse’. Mensen die tot deze klasse behoren, kunnen vanuit marxistisch oogpunt worden gedefinieerd als cognitieve arbeiders, die in het bezit zijn van diploma’s, certificaten en andere referenties waarmee ze navigeren op de arbeidsmarkt. Huber schrijft: De professionele klasse richt haar politiek niet op een materiële strijd om hulpbronnen en macht, maar op ‘kennis’, of het geloof in of de ontkenning van klimaatverandering als zodanig. Deze op kennis-gebaseerde benadering van klimaatverandering manifesteert zich via een proces van leren, begrijpen en vervolgens handelen, waarbij gepleit wordt voor de noodzaak van systemische verandering, klimaatrechtvaardigheid en degrowth.”
Dit panel richt zich op de wijze waarop de professionele klasse omgaat met de negatieve gevolgen van klimaatverandering. Het panel legt de nadruk op twee belangrijke houdingen: aan de ene kant koolstofschuld (carbon guilt) en consumentenactivisme (consumer sovereignty), en aan de andere kant een bijna blind vertrouwen in technologie als katalysator voor transformatie op weg naar een rechtvaardige en duurzame wereldecologie. Welke op kennis-gebaseerde impuls laat de professionele klasse in de waan dat zij degenen zijn die hoofdzakelijk verantwoordelijk zijn voor klimaatverandering (koolstofschuld, vliegschaamte, moralisme van de deugdenethiek), terwijl bijvoorbeeld productie aantoonbaar de consumptiekeuzes beperkt? Met welke middelen kan de verspreiding van kennis worden gekoppeld aan (en omgebogen naar) een strategie van massamobilisatie van de arbeidersklasse tegen degenen die daadwerkelijk verantwoordelijk zijn voor het huidige klimaatregime? Hoe kan de professionele klasse opnieuw aansluiting vinden bij de notie van een breed klassenbewustzijn rond het klimaat dat het terugdringen van C02-uitstoot associeert met een beter leven, in het besef dat de strijd tegen klimaatverandering eerder een kwestie van macht is dan van kennis?